एउटी बालिकामाथि यस्तो तानातान

काठमाडौं, चैत्र १५ - काठमाडौंका प्रमुख
जिल्ला अधिकारी चुडामणि शर्मा साउदी अरबमा बलात्कृत
भएकी एक युवती (नाम गोप्य) ले अनिच्छित
गर्भबाट जन्माएको एक बालिका-(नाम गोप्य)
माथिको संरक्षणसम्बन्धि विवादमा निर्णय
गर्दा कठोर 'कानुनी' तर्क मात्र गर्छन् ।
भन्छन्,'त्यसरी जन्मेको भए, त्यसको पनि प्रमाण त
चाहियो नि ।'
शर्माले
ती युवतीद्धारा संरक्षणका लागि जिम्मा लगाइएकी चिलियन
महिला (नाम गोप्य) बाट छुटाएर बालिकालाई
बालमन्दिर पठाएको दुई महिना भइसकेको छ ।
त्यो थाहा पाएर यु्वती आफ्नो नयाँ घरजमलाई
समेत जोखिममा राखी राजधानी आइन ।
आफ्ना छोरी फिर्ता पाउँ भन्दै उनले
बालमन्दिरलाई निवदेन दिइन । बालमन्दिरले
हकदाबीको जानकारी शर्मालाई गरायो । तर
उनी त्यसलाई मान्य ठान्दैनन ।
शर्मा स्वाभाविक रुपमा विवाह भएर
बच्चा जन्माएको अवस्थाको जस्तै
कानुनी प्रमाण देखाए मात्र आमा हो भनेर ठहर
गर्न सकिने जिकिर गर्छन् । उनी बालत्कार,
अनिच्छित गर्भ, टार्न नसकिने अवस्था,
वच्चाको जन्म, स्याहारसुसार, पालनपोषण र
संरक्षणमा कसैले
पुर्याएको योगदानको पनि प्रमाण खोज्छन् ।
'यदी उनको वच्चा हो भने छ वर्षसम्म के हेरेर
बसेको ?' कान्तिपुरको जिज्ञासामा उनले भने ।
'के त्यस्तो परिवन्दमा परेकी एउटी महिलाले
तपाईंले भनेजस्तो साहस देखाउनसक्ने समाज
हामीकहाँ छ र?'
यो प्रश्नमा चाहि उनी भन्छन्-'यसरी सवाल
जवाफ नगरौं, कानुनी प्रक्रियाअनुसार सबै
कुरा हुन्छ ।' उनले ती युवतीले वच्चा जन्माएर
अन्तराष्ट्रिृय
गिरोहको जिम्मा लगाएको आरोप पनि लगाए ।
वच्चाको विषयमा भइरहेको नाटकीय
मन्चनका विषयमा आफूलाई राम्रोसँग
जानकारी भएका पनि उनको दाबी छ ।
........
ती युवती सात वर्षअघि वैदेशिक
रोजगारीका लागि साउदी अरव गइन् । थोरवहुत
कमाएर जीवन सुखी पार्ने
उनको सपना त्यहाँ पुग्नेवित्तिकै तुषारापात
भयो । घरमालिकले लगातार बलत्कार
गरेपछि उनी अनिच्इित गर्भ लिएर नेपाल फर्किइन्
। राजधानीका सडकमा त्यत्तिकै
भौंतिरिरहेका बेला एक चिलियन महिला (नाम
गोप्य)ले उनलाई भेटिन ।
ती महिला एउटी नेपाली युवतीको अवस्थाबाट
भावविभोर हुँदै हरेक सहयोगका लागि तयार भइन
।
चिकित्सकले वच्चा जन्माउनुको विकल्प
नभएको बताए, अन्यथा गर्दा ज्यानकै
खतरा हुन्थ्यो । बच्ची जन्मिइन, चिलियन
महिलाले सुत्केरी उतारिदिइन । एक वर्ष सूगै
बसेपछि युवतीले छोरी चिलियन महिलाकै
जिम्मा लगाइन र गाउू फर्किन । बाबु चिनाउन
नसकिने, नेपाली समाजले नपचाउने अवस्थाबाट
जन्मेकी वच्चा लिएर संघर्ष गर्ने उनको सामथ्र्य
पक्कै थिएन । उनले गाउू गएर नयाँ घरजम
गरिसकेकी छिन् ।
छ वर्षकै भइसकेकी छिन् ती सुन्दर बालिका (नाम
गोप्य) । नेपाली, अंग्रेजी अत्यन्त मिठो बोल्छिन्
। तर पछिल्ला दुई
महिनादेखि उनको जीवनमा पनि कालो छायाँ मडारिएको छ
। उनलाई गैरकानुनी र जोखिमपूर्ण
रुपमा राखिएको छ भनेर स्माइल नेपाल नामक एक
संस्थाले जिल्ला प्रशासन कार्यालय
काठमाडौंमा उजुरी दियो ।
त्यो संस्थाका अध्यक्ष प्रधानमन्त्री कार्यालय
मातहातको लगानी वोर्डका प्रमुख राधेश पन्त
हुन् । उजुरीलगत्तै शर्माले बालिकालाई
बालमन्दिर पठाए र हकदाबीका लागि ३५ दिने
सूचना जारी गर्न लगाए । त्यो म्याद
गुज्रिसकेको छ । शर्मा अर्को २१ दिने थप
म्यादवाला सूचना जारी गर्ने तयारीमा छन् ।
कान्तिपुरको अनुसन्धानबाट के खुल्न आउूछ भने
युवतीले वच्चा जन्मेको एक वर्ष
भइसकेपछि अधिवक्ता गोविन्द वन्दीबाट
कागजी तथा भिडियो रेकर्डसहितको अभियोजन
गर्न लगाएर चिलियन महिलालाई
संरक्षणको प्रदान गरेकी थिइन ।
त्यसपछि उनी गाउँ फर्किन । मुलुकको विद्यमान
बालबालिकासम्बन्धी कानुनले
धर्मपुत्रसम्बन्धि स्पष्ट व्याख्या गरे
पनि विदेशी नागरिकले नेपालमै रहेर
स्वदेशी बालबालिकाको संरक्षण गर्नेबारे
केही बोलेको छैन ।
चिलीमा जन्मेर
बेलायतको नागरिकता लिएकी ती महिला बालिकालाई
कोही योग्य व्यक्तिको धर्मपुत्री बनाइदिन
कोसिस पनि आफूले गरेको बताउूछिन् । 'तर
कोही तयार भएनन्, अहिले उजुरी गर्नेहरुले
पनि त्यतिबेला मानेनन् । मेरो कतिपय अवस्थाले
एडप्ट -धर्मसन्तान बनाउनु) गर्न सकिन । तर मैले
उनलाई छोरी बनाएरै पालेकी छु,' उनले भनिन्,
'कसैले विधि पुर्याएर उनलाई एडप्ट गर्छ भने म
खुसी छु । तर यहाँ कसैले मसूगको रिसका कारण
अहिले उनलाई खोस्न लगाएको छ ।'
'एउटा विशेष अवस्थाका आमावच्चालाई मैले
सहयोग गरेको हुँ । मैले कुनै गैरकानुनी काम गरेको छैन
। गरेको छ भने सरकारले छानवीन गरोस् । मैले
हुर्काएको एउटा वच्चालाई त्यतिकै उठाएर
लगियो । वच्चा जन्माउने आमा स्वयम अहिले
आएकी छिन् । उनको सुनुवाई हुनुपर्छ होला,' उनले
थपिन ।
यो प्रकरणसँग जानकार व्यक्तिहरुका अनुसार
चिलियन महिला र उनको कुनै समय
राम्रो मित्रता भएकी अनु पन्त (स्माइल
नेपालकी उपाध्यक्ष)बीच 'अह्म
युद्ध' (इगो क्ल्यास) सुरु
भएपछि बालिका शिकार बनेकी हुन् । चिलियन
महिला र
ती बालिकाको सम्बन्धको प्रशंसा गर्दै
अनुका पति राधेशले डेढ वर्षअघि 'लेटर अफ
रिकमन्डेसन' समेत लेखेका थिए ।
'कुरा मिलेन, त्यसपछि बालिका हात पाएर
सेखी झार्ने खेल सुरु भएको हो,' प्रकरणसूग जानकार
र आफूलाई वालिकाको हितप्रति चिन्तित भन्न
चाहने महिला उद्यमी शोभा रायमाझी भन्छिन्
। उनी राज्यद्धारा निर्देशित विधि पूरा गरेर
आफूजस्ता धेरै जना वालिकाको संरक्षण गर्न
तयार रहेको उल्लेख गर्छिन् । साथसाथै
बालिका र उनकी आमालाई सहयोग पुर्याउने
विदेशी महिलामाथि पनि न्यायोचित व्यवहार
हुनुपर्ने, आमाको निवेदनमाथि पनि न्याय हुनुपर्ने
रायमाझीको भनाइ छ । स्माइल
नेपालका अध्यक्ष पन्तले यसबारे कुनै औपचारिक
प्रतिक्रिया दिन चाहेनन् । श्रीमती पन्त
पनि सम्र्पकमा आउन चाहिनन् ।
बालिकाको स्याहारसम्भारमा कुनै
समस्या नभएको पाइएको स्वयम् प्रजिअ
शर्मा स्वीर्काछन् । 'हामीले उजुरीपछि अनुगमन
गर्न जाँदा बालिकाको अवस्था राम्रो थियो,
तर चिलियन महिलाले धर्मपुत्री बनाउने
प्रक्रिया पूरा गर्न सकिनन्,' उनले भने ।
उनको यो भनाइ चिलियन
महिला पनि स्वीकार्छिन ।
बाल मन्दिरका अधिकारीहरुको दाबीअनुसार
शर्मा बालिका जसरी पनि पन्त जोडीलाई
दिलाउन चाहन्छन् । घटनाक्रमले के पनि देखाउँछ
भने बालिका संरक्षणसम्बन्धी विवादलाई कुनै
बेला राम्रो सम्बन्ध भएका सचेत र हुनेखाने
महिलाहरुबीचको आपसी 'इगो'ले विग्रहतर्फ
उन्मुख हुने गरी जटिल बनाइरहेको छ । 'त्यसलाई
संग्ल्याउने काम प्रजिअले पनि गर्न चाहेका छैनन्,'
एक बालमन्दिरका अधिकारी भन्छन् ।
बालिकालाई जन्म दिने आमा -वायोलोजिकल
मदर)ले
कान्तिपुरसूगको कुराकानीमा आफ्नी छोरीलाई
जवर्जस्ती वेवारिसे, टुहुरो बनाउन
खोजिएको थाहा पाएर ठूलो सामाजिक
जोखिमका बाबजुद
पनि राजधानी आएको बताइन । 'मैले जन्माएकी हुँ,
ममी (चिलियन महिला)ले मर्न
लागिसकेकी मलाई बचाउनुभयो,
छोरी स्याहार्नुभयो, पछि उहाँलाई
जिम्मा लगाउनुको विकल्प थिएन । म
उहाूको बोझ भएर सधैं बस्न सक्दैनथे, म
हिंड्नपथ्र्यो,' उनले भनिन् ।
बागबजारस्थित मितेरी अस्पतालमा उनले
अक्टोबर ६, २००६ मा ती बालिकालाई जन्म
दिएको 'वर्थ सर्टिफिकेट'बाट प्रस्ट हुन्छ ।
'ममीलाई जवर्जस्ती गलत देखाउन खोजिंदैछ,
उनी गलत भए प्रमाणित गर्नुपर्यो ।
मेरी छोरी हो, मलाई दिनुपर्यो, मैले वकिल राखेर
प्रमाण पुर्याएर ममीको जिम्मा लगाएको हुँ,' उनले
भनिन् ।
ती युवतीकी सहोदर दिदी (नाम गोप्य)
पनि यतिखेर वालिकाको जिम्मा लिन तयार
छिन् । उनले त्यसका लागि जिप्रकामा निवदेन
पेश गरेको थिइन् । यसबारे
शर्मा भन्छन्-'कोही ठूलीआमा भनेर पनि आए,
त्यसको प्रमाण के ?' बालमन्दिरको सन्चालक
समितिका एक सदस्य यो प्रकरणलाई कुनै
व्यक्ति विशेषको इच्छापूर्तिका लागि गरिएको सरकारी ओहोदाको प्रभावको दुरुपयोग
भन्छन् । 'एकदमै ठूलो खेल भयो,' उनले भने,
'बालिकाको साँच्चै माया गर्ने भए यत्रो खेल
किन ?'source-ekantipur.com